Un día llamaron a la puerta de mi casa,
al otro lado había un negro con una bicicleta
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOjCZyQGoH9j-6qYBZgKqYUXw7PZwA6raa_85uLr-SdPG9cVAOJ5zM1O_3oLaW99QoKqfR_Qir6_LtgN_av2yCC-Uczh_a9TqEpmUjdppHBvKUSesVzTxcU2SnRS3TTBDkD_7tBscElFU/s320/01200607001_g.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7hMDGWyYRuDHQGBs0dU8aOt2D9ieGBug55nTIMT8PbcNJjZ2cUTkwiPctb1YGPAeokG4UlrWahquZhS1OaHWNpiMLr4o-jzRQHEkHlx9HlG_CgPzCL8sIWFPmPnD9j9AxokUVR5q7tvQ/s400/Sansamba-dDermis-Magazine-6.jpg)
Non me gustou moito o debuxo, pero o argumento é
tan bonito que calquera crítica que se poida facer sería inxusta ante a calidade
da narración, os valores que transmite e o optimismo respecto da especie humana
que sentimos ao rematar a lectura. Encántame o ton, fuxindo de todo tipo de
maniqueísmo ou buenismo, sen ocultar os prexuízos que todos temos e a
crítica (tamén a autocrítica), ensamblando a culminación dunha amizade por
medio de pequenos detalles, da tolerancia, do cariño e da confianza. Como
calquera outra amizade verdadeira.
Claro, o punto de vista é o de Alicia, non o de
Baala, pero ese pode ser, debería ser, tamén o noso punto de vista. Aí están os
nosos prexuízos de brancos de clase media, receosos co diferente, pero capaces
de superalos, porque temos a capacidade de diferenciar o ben do mal, de non caer
na compracencia e o auto engano, de ser boas persoas e tratar aos demais como
nos gustaría que nos tratasen a nós.
Unha lectura máis que recomendable que ademais
conta cunha unidade didáctica magnífica, ideal para traballar nas aulas a
problemática da inmigración, pero tamén de como enfrontarnos ao mundo, aos
demais, desde unha postura ética. A única ferramenta sólida para vivir mellor,
con nós mesmos e cos outros.
Ningún comentario:
Publicar un comentario